Ze zijn er klaar voor, de spelers en staf van het Nederlands mannen zitvolleybalteam. Zondag start in Venlo het wereldkampioenschap in theater De Maaspoort. Eerste horde, die Oranje moet nemen, is Rwanda. Een vooruitblik op het WK met bondscoach Hans Mater, sinds 2013 betrokken bij het Nederlands team. Eerst als assistent van Jose Banfi, na zijn plotseling overlijden in de zomer van 2013 werd Mater doorgeschoven. Zijn eerste klus was het EK in Polen, waar Nederland vijfde werd.
De voorbereiding.
‘Vanaf mei zijn we een mooie voorbereiding ingegaan. We speelden op een sterk bezet toernooi in Sarajevo, waar we heel wisselvallig gepresteerd hebben. Het toernooi afgelopen maand in Assen was ons niveau al beter en aansluitend in Leverkusen hebben we laten zien als team, maar ook in het groepsproces, gegroeid te zijn. Het vertrouwen binnen de groep is ook toegenomen. Sinds anderhalf jaar hebben we met Wietske Iedema ook een mental coach bij de groep. Je ziet dat spelers individuele stappen hebben gezet. Ten opzichte van 2017 hebben we meer uren getraind, fysieke testen afgelegd. Het mentale gedeelte zie je nu ook terug in het veld.’
Kracht van het team.
‘Het teamcollectief is onze kracht. We hebben geen individuele toppers die het verschil kunnen maken. Als collectief kunnen we ver komen. Internationaal staan we twaalfde op de wereldranglijst, Europees zijn we de nummer vijf’.
Het doel en de tegenstanders in de poule.
‘We willen bij de beste acht landen komen. Dat betekent in de poule eerste of tweede worden, dan ga je door naar de kwartfinale. Dat is een reëel doel. Onze tegenstanders Rwanda, China en USA zijn moeilijk in te schatten. In welke samenstelling spelen ze, wat is nu hun niveau? Wanneer we als collectief spelen zijn er voor ons mogelijkheden. We moeten het dan wel met elkaar in het veld laten zien. Wij willen presteren, het thuisvoordeel moet een extra motivatie geven.’
De medaillekandidaten?
‘Iran staat voor mij met stip op 1 en ze gaan voor goud. Het zijn fullprofs, worden ook betaald en kunnen dus veel uren trainen. Heel anders dan bij Nederland, waar er naast het sporten gewerkt of gestudeerd wordt. Naast Iran zijn landen als Rusland, Brazilië, Bosnië Herzegovina en Egypte ook medaillekandidaten. Negen landen, waaronder Nederland, kunnen van elkaar winnen en verliezen.’
Selectie:
| Nr. | Naam | Leeftijd | Woonplaats | Club | Interlands |
| 1 | Jacob Hoeksma | 38 | Hantermeruitburen | FDS Sneek | 144 |
| 2 | Tom Poortman | 23 | Maassluis | VC Nesselande | 106 |
| 5 | Merijn Bruijne | 26 | Alphen aan de Rijn | VC Nesselande | 87 |
| 6 | Willem Siepel | 32 | Sneek | Sneek, club FDS Sneek | 89 |
| 7 | Loek Hendrix | 32 | Belfeld | Belfeld, club BVC Holyoke | 176 |
| 9 | Geert van den Heuvel | 44 | Mill | Mill, club Apollo Mill | 147 |
| 10 | Robert-Paul Buitendijk | 37 | Enschede | VC Nesselande | 37 |
| 11 | Edwin Timmerman | 45 | Deventer | Deventer, geen club | 10 |
| 12 | Robert-Jelle Breunesse | 42 | Woudenberg | VC Nesselande | 64 |
| 14 | Robin van Damme | 27 | Amsterdam | VC Allvo | 33 |
Resultaten Nederland op eerdere WK’s:
(Bron: World ParaVolley).
WK 1983, Delden.
- Nederland, 2 Duitsland, 3. Finland.
WK 1985, Kristiansand (Noorwegen).
- Iran, 2. Joegoslavië, 3. Nederland.
WK 1986, Pecs (Hongarije).
- Iran, 2. Hongarije, 3. Nederland.
WK 1989, Las Vegas (VS).
- Nederland, 2. Hongarije, 3. Duitsland.
WK 1990, Assen.
- Iran, 2. Nederland, 3. Joegoslavië.
WK 1994, Bottrop (Duitsland).
- Iran, 2. Noorwegen, 3. Nederland.
WK 1998, Tehran (Iran).
- Iran, 2. Finland, 3. Bosnië Herzegovina, 4. Nederland.
WK 2002, Cairo (Egypte).
- Bosnië Herzegovina, 2. Duitsland, 3. Iran, 5. Nederland.
WK 2006, Roermond.
- Bosnië Herzegovina, 2. Iran, 3. Egypte, 8. Nederland.
WK 2010, Oklahoma (VS).
- Iran, 2. Bosnië Herzegovina, 3. Egypte, 12. Nederland.
WK 2014, Elblag (Polen).
- Bosnië Herzegovina, 2. Brazilië, 3. Iran, 9. Nederland.