Onze vrijwilligers zijn goud waard. Daarom grijpen we de laatste weken van het jaar aan om een aantal van hen in het zonnetje te zetten. In deze editie vertelt Manja Eversdijk, sinds 2018 vrijwilliger bij de Nevobo, over haar passie voor evenementen. Welke is favoriet tot nu toe en wat is volgens Manja het ultieme ‘event gevoel’?
Hoe kwam je als vrijwilliger bij de Nevobo terecht?
“Van jongs af aan ben ik al vrijwilliger bij de KNGU. Toen ik met pensioen ging, had ik nog meer tijd om als vrijwilliger in de sport aan de slag te gaan en heb ik me aangemeld bij Eventmakers. Al snel kwam het eerste event voor de Nevobo op mijn pad. Tijdens de DELA Beach Open in Den Haag (2018) was ik chauffeur. Dat vond ik zo leuk om te doen! Ik zat met officials en spelers in de auto én deed zo nog eens nieuwe contacten op. Een mooie bijkomstigheid is trouwens dat je als chauffeur regelmatig in leuke auto’s mag rijden.”
Wat trekt je zo aan in het vrijwilligerswerk?
“Het leggen van nieuwe contacten en de samenwerking met enthousiaste vrijwilligers, deelnemers en officials. Ik vind het een uitdaging om een evenement goed op de rails zetten en zo voor de sporters de best mogelijke omstandigheden te creëren. Thuis achter de geraniums gaan zitten, past niet bij me. Ik zet nog steeds graag mijn leidinggevende kwaliteiten in en dat kan ook in vrijwilligerswerk. Je wereld wordt zoveel groter als je vrijwilliger bent.”
Welk evenement is tot nu toe favoriet?
“Dat ik als venue coördinator bij het WK zitvolleybal in Venlo en Eindhoven aan de slag mocht, was heel bijzonder. Een keer niet in de sporthal, maar in het theater! Och, hadden alle sporthallen maar zulke stoelen. 😉 De spelers hadden elk hun eigen, meestal heftige, voorgeschiedenis. Dat maakte indruk. Maar zodra de wedstrijd begon, vergat ik al snel dat ik naar zitvolleybal aan het kijken was. Het niveau en de beleving van de topteams was geweldig om te zien!”
Wat is voor jou het ultieme ‘event gevoel’?
“Tijdens het EK Mannen in 2019 hebben de Poolse supporters een onuitwisbare indruk achter gelaten. In Sporthallen Zuid en Rotterdam Ahoy was ik coördinator van de ticketscanners en stond ik dus veel in de hal. Als voorafgaand aan de wedstrijd de volksliederen werden gespeeld, stopten we even met het binnenlaten van supporters. Op de dagen dat Polen speelde, stonden we daar in dat halletje, mega vol met Poolse fans die uit volle borst en compleet uitgedost het volkslied meezongen. Dat zorgde bij mij voor drie lagen kippenvel!”
Hoe kijk je terug op de evenementen waar je de afgelopen jaren een bijdrage aan geleverd hebt?
“Ik kom bij iedere wedstrijd een mooie, vaste, groep vrijwilligers tegen. Dat is altijd een fijn weerzien. Samen regelen we dat alles op rolletjes loopt. Soms is er tijdens de koffie tijd voor een praatje en op andere momenten is het juist nodig dat iedereen een stapje harder loopt. Na afloop van het evenement nemen we afscheid met de woorden: ’T was weer een mooi event, tot de volgende keer!’ Ik ga dan blij en vol energie naar huis.”
Waarom zou je het anderen aanraden om vrijwilliger te worden bij de Nevobo?
“Je komt op geen enkele manier dichter bij een evenement. Ik kwam als vreemde eend binnen bij het eventteam van de Nevobo, maar na een uurtje voelde het alsof ik al jaren betrokken was. Er heerst een fijne sfeer waarin iedere vrijwilliger zich meer dan welkom en gewaardeerd voelt.”