In de rubriek ‘Champions call’ bellen we na iedere speelronde met een landgenoot die actief is op het hoogste volleybalpodium. Dit keer... Michaël Parkinson, middenaanvaller bij Tours Volley Ball in Frankrijk.
Hoe bevalt het in Tours?
Goed! Tours is leuke stad. Er hangt een fijne sfeer. Er zijn voldoende leuke: barretjes, cafeetjes, restaurants en winkels. Met de tram die dwars door de stad trekt zijn alle faciliteiten goed bereikbaar. Afgelopen jaar woonde ik in het Noorden van de stad. Dit jaar in het Zuiden. Er is veel natuur in de buurt. Daar kunnen mijn vriendin en ik lekker lopen met de hond.
Hoe ben je uit de drukke volleybalzomer gekomen?
Na een bomvolle zomer met de nationale ploeg had ik – min of meer – een vrije dag waarna ik direct naar de club moest. Voor ik het wist stond de Supercup al op het programma. In eerste instantie was het de bedoeling dat ik die wedstrijd niet zou spelen, maar op een gegeven moment werd ik ongeduldig. Dat ik aan einde van de wedstrijd tot MVP werd uitgeroepen was fantastisch.
In de competitie loopt het vooralsnog moeizaam, hoe komt dat?
Onze eerste competitiewedstrijd hadden we ruim moeten winnen. Uiteindelijk trokken we die met hangen en wurgen over de streep. Daarna hebben we regelmatig verloren. Ons niveau is was de eerste wedstrijden niet op peil. Zolang dat het geval is kunnen we van iedere ploeg verliezen.
Na vijf nederlagen kwam de ommekeer tegen Poitiers.
Ik vond ze best goed spelen, maar anders dan in de voorgaande wedstrijden wisten wij dit keer ook ons niveau te halen. Dat gaf vertrouwen. De overwinning tegen Poitiers was een prettige opmaat richting de eerste Champions Leaguewedstrijd van het seizoen.
Wat maakt spelen in de Champions League zo bijzonder?
Je mag spelen tegen de beste teams en beste spelers ter wereld. Het blijft bijzonder om tegenover de grootste spelers van onze planeet te staan. Vooral voor mijn jongere ploeggenoten is dat indrukwekkend. Zij kennen sommige spelers alleen van tv. Je hebt de kans om aan de wereld te tonen wat je kunt als volleyballer. Dat brengt altijd een speciaal gevoel met zich mee.
In de eerste groepswedstrijd stonden jullie tegenover het Poolse Rzeszow, hoe was dat?
Wij gingen die wedstrijd onbevangen in. De druk lag niet bij ons. Zij moesten winnen. Wij mochten winnen. De hele wedstrijd leefde het gevoel dat we als winnaar van het veld konden stappen. Zelfs in de laatste set, toen we continu tegen een achterstand aankeken, bleven we het geloof houden.
Een mooie overwinning op een speciale dag.
Klopt! Ik vierde op de dag van de wedstrijd tegen Rzeszow mijn 32ste verjaardag. De overwinning was een fantastisch verjaardagscadeau. Al moet ik eerlijk bekennen dat het fijner is om je verjaardag thuis met familie en vrienden te kunnen vieren. Het was trouwens ook de eerste keer dat Tours een wedstrijd wist te winnen in Polen. Dat maakte de avond Om het nog wat specialer.
Hoe heb je jouw verjaardag gevierd?
Direct na de wedstrijd heb ik mijn teamgenoten getrakteerd op een Pools biertje. Mijn vriendin bakt altijd een taart voor mijn verjaardag. Daar moesten mijn ploeggenoten en ik dit jaar iets langer op wachten omdat we niet thuis waren. Hij smaakt er overigens niet minder om.
Terug naar de Champions League. Hoe liggen de verhoudingen in jullie poule?
We zitten in een poule met sterke tegenstanders. Trentino is de regerend landskampioen van Italië. En van Asseco Resovia Rzeszów hebben we weliswaar verslagen, maar ook dat is een ijzersterke ploeg. We spelen zonder verwachtingen. Dat werkt voor ons het beste. Persoonlijk vind ik wel dat we onze twee wedstrijden tegen ACH Volley Ljubljana moeten winnen.
In hoeverre volg je de verrichtingen van landgenoten in de Champions League?
Ik volg alles. Als landgenoten en vaak ook mede- internationals overleggen we zo nu en dan. Op mijn verjaardag kreeg ik veel felicitaties van teamgenoten bij de Lange Mannen. Dan heb je het automatisch ook even over de wedstrijden. Ik heb het meeste contact met Wouter ter Maat.
Heb je hem nog van tips kunnen voorzien?
Zeker. Wouter speelde met Ziraat tegen Roeselare. Afgelopen jaar hebben wij ook tegen Roeselare gespeeld. Daarbij ken ik het Belgische volleybal goed. In het verleden heb ik vier jaar bij Maaseik gespeeld. En ook nog een jaar in Aalst. Ook de wedstrijd tussen Nimir (Halkbank Ankara) en Robbert (Gas Sales Bluenergy Piacenza) heb ik met veel belangstelling bekeken.
Hoe bereid jij voor op een Champions Leaguewedstrijd?
Ontspannen. Vaak breng ik de avond voor de wedstrijd door met mijn vriendin en hond. We hebben een hond geadopteerd uit Roemenië. Riva heet ze. Ze heeft nog het meest weg van een kleine bordercollie. Als zij er niet is bel ik wat met vrienden of kijk ik een filmpje.