Een ‘dagje’ meelopen met de toernooidirectie van het WK volleybal betekent af en toe in een drafje erachteraan rennen, maar is vooral een leuk kijkje in dit ‘nieuwe leven’ van ex-internationals Manon Nummerdor-Flier en Lonneke Slöetjes.
Wie tijdens het wereldkampioenschap met Manon en Lonneke wil afspreken, moet eerst ‘langs’ Wouter. Hij is de Personal Assistant van de twee toernooidirecteuren, die deze week in Ahoy een flink lijstje taken afvinken nadat ze ook in en rond het GelreDome in Arnhem met verve een vol programma hebben afgewerkt. Straks in Apeldoorn, waar het WK eindigt, zal het niet anders zijn.
Topsport
Je zou bijna denken dat het tweetal nog volop topsport bedrijft. Daarom is Wouter ‘een onmisbare schakel’, zegt Manon, terwijl ze in de VIP Hospitality nog even snel een hapje neemt van een mini-gerechtje dat wordt opgediend. “Want vooral in de eerste weken, ook in de dagen voor het WK, werd ik een beetje geleefd. Van hot naar her gestuurd.”
Het rondleiden van de media in het GelreDome, de openingslunch in Ede, de teampresentatie op het Marktplein in Apeldoorn, aan tafel bij het tv-programma Tijd voor Max en de opening van het FIVB-congres; het is slechts een kleine greep uit het programma.
Vuurdoop
“Het gekste wat ik tot nu toe heb meegemaakt? Nou gek niet, maar bijzonder was voor mij de teampresentatie op het Marktplein. Een jaar geleden hadden we het One Year To Go-moment en dat was lang van tevoren voorbereid, maar ik ben geen Chantal Janzen hè, dus toen ik de oortjes indeed en iemand riep dat we gingen beginnen, kreeg ik toch wel plankenkoorts. Het kwam ook op improviseren aan. Maar gelukkig ging het allemaal goed.” En wat ook bijzonder was: die Engelse speech voor 500 deelnemers aan het FIVB-congres. “Dat voelde toch wel als een soort vuurdoop.”
Vis in het water
Manon zou aanvankelijk met Bas van de Goor de toernooidirectie vormen, maar de oud-volleyballer is herstellende van een fietsongeluk. Op een laat moment werd Lonneke Sloëtjes als vervanger ingevlogen. Manon: “En daar was ik superblij mee. Met haar kan ik tussendoor natuurlijk ook over dingetjes in het vrouwenvolleybal praten. Dat zou met Bas misschien wel minder voor de hand liggend zijn geweest.”
Slöetjes stopte anderhalf jaar geleden met volleybal en voelt zich ‘als een vis in het water’. “Want dit is voor mij een bekend wereldje natuurlijk”, zegt ze, net nadat de Braziliaanse bondscoach een high-five geeft in de Mixed Zone.
Burgemeester Aboutaleb
Wouter herinnert haar er dan nog even aan dat ze straks in de tv-studio van Ziggo Sport bovenin Ahoy moet aanschuiven voor de voorbeschouwing op de wedstrijd tegen China. Het werkschema in de avond is iets gewijzigd want de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb komt eerder aan dan gepland. Manon en Lonneke wisselen elkaar af wat betreft voorbeschouwingen op televisie of voor sponsoren en genodigden en voor interview aanvragen van media.
Lonneke: “Wouter heeft een mooi Excel gemaakt met ons programma, maar dat wijzigt dus nog weleens. We hebben sowieso elke ochtend of de avond ervoor overleg over wat ons die dag te wachten staat. Dat werkt heel prettig.”
Vrijwilligers
Terwijl Manon Aboutaleb ontvangt en rondleidt, schuift Lonneke in het Crew Café met een bordje eten aan bij een tafel met vrijwilligers. Ook voor die groep maakt ze tijd. “Hier heb ik me wel over verbaasd”, zegt Lonneke vol bewondering. “Wat een grote operatie dit is en hoeveel mensen wel niet voor een paar weken huis en haard hebben verlaten om hier als vrijwilliger aan bij te dragen. Er zijn zó veel verschillende functies. Wanneer je als speler bij een WK bent, kom je het veld op en je gaat er weer vanaf. Dan merk je niet zo veel van wat er achter de schermen gebeurt. Ik vind het indrukwekkend om te zien dat mensen van heinde en verre komen, in dikke rijen voor de ingang staan en welke maatschappelijke impact we ook maken met dit toernooi.”
Gillen
Kriebelen doet het niet meer bij Lonneke, wanneer ze naar wedstrijden kijkt. “Ik kan rustig naar de wedstrijden van de Volleybaldames kijken, omdat ik er geen verantwoordelijkheid meer voor draag. Natuurlijk zie ik dingen op het veld gebeuren waar ik wat van vind, maar ik kan er relaxt naar kijken.”
Dat ligt bij Manon, die zojuist voor de genodigden een voorbeschouwing op de wedstrijd tegen China heeft gegeven, toch anders. “Nee, ik zit nog wel gillend op de tribune hoor. Alsof ik het allemaal herbeleef. Maar ook omdat ik het deze meiden zo enorm gun. En het zou toch mooi zijn als het team er straks in Apeldoorn nog bij is.”
Foto: fotohoogendoorn.nl