Op www.nevobo.nl werd laatst al verteld aan de verenigingen van de Nevobo over het bestaan van de Mastercompetitie, waarin jouw club je een plaats kan bieden om te blijven volleyballen ondanks dat je prioriteiten zijn veranderd. Maar hoe dat is, hebben we nog niet gedeeld. Tot nu, want wij interviewden twee speelsters die al jaren actief zijn in de Mastercompetitie. Laten we ze kort even introduceren.
Martinet Becker (nr. 10, foto hieronder), speelster van Cito uit Zeist. Deze moeder van vier speelt al sinds de start van de Mastercompetitie mee. Haar oudste dochter speelt ook in de Mastercompetitie, bij concurrent Switch. Ze heeft een communicatie-organisatiebureau en werkt voor zichzelf.
Cootje van den Berg (nr. 1, foto hieronder), speelster van VV Utrecht. Zij sloot het tweede jaar van de Mastercompetitie aan. Cootje heeft twee kinderen, zoons van 9 en 10. Ze werkt 4,5 dag op de afdeling personeelszaken van een bedrijf met vestigingen in Lelystad en Oosterhout.
Wat speelde je voordat je aan de Mastercompetitie besloot mee te doen?
M: “Het hoogste dat ik gespeeld heb is eerste divisie. Ik heb altijd bij Cito gespeeld. Ik ben geboren uit een Cito-stel, mijn ouders waren allebei fanatiek volleyballers, ik ging altijd mee naar de sporthal. Het was voor mij dus heel logisch dat ik bij Cito ging spelen. Ik heb daar in de jeugd gespeeld en daarna heel lang in Dames 1. Altijd gebleven, welk niveau we ook speelden. Ik ben overgegaan naar de Mastercompetitie toen het eerste nog derde divisie speelde.”
C: “Ik ben bij UVV Sphynx in Utrecht begonnen in de jeugd, van daaruit naar VV Utrecht gegaan toen ik 17 of 18 was. Een jaartje nog bij Protos (studentenvereniging in Utrecht, red.), want ik studeerde en dacht: nu moet ik bij de studenten. Het voelde toch beter om weer terug te gaan. Verder heb ik bij VV Utrecht tweede divisie gespeeld.”
Wat heeft je doen besluiten Mastercompetitie te gaan spelen?
M: “Ik vond volleybal altijd ontzettend leuk, maar als je op gegeven moment een gezin krijgt en ook kinderen die sporten op zaterdag, dan valt het steeds minder makkelijk te combineren. Dan is een competitie waar je wat vaker doordeweeks ’s avonds kunt spelen, maar toch op een leuk niveau, ideaal. We zijn met een aantal overgestapt, omdat het toch allemaal net even wat meer lucht geeft als je een gezin hebt.”
C: “Ik was toen net een jaar gestopt met volleybal, omdat ik veel in het buitenland werkte. De Mastercompetitie begon en het kriebelde bij mij zo. Ik wilde gewoon weer volleyballen, maar reguliere competitie en meerdere keren doordeweeks trainen, dat was lastig. De Masters is ideaal, omdat je speelt en traint op doordeweekse dagen en in het weekend vrij bent. Sowieso waren er meer vriendinnen die dat gingen doen, dus ik wist meteen dat er een goed niveau zou zijn en dat ik met bekenden zou spelen, dat was een hele mooie combinatie.”
"De Mastercompetitie maakt volleyballen weer mogelijk. Ook met kinderen die sporten op de zaterdag. Het geeft net even wat meer lucht."
Hoe is het om Mastercompetitie te spelen?
M: “Ik vind de Mastercompetitie een ultieme mix van fanatiek zijn en toch sportiviteit. Met VV Utrecht, daar spelen we vanaf het begin af aan al tegen, wordt het net niet vriendschappelijk, maar het is wel altijd gezellig, we kletsen ook na afloop. We drinken soms wat met elkaar. Voor die tijd deed je dat niet, je hebt een andere klik met tegenstanders. Je wil allemaal nog steeds winnen, maar het is ook sportief. En het fairplay-idee erbij, dat je als de scheids het je vraagt je gewoon toegeeft dat je touché hebt gemaakt. Dat klinkt misschien soft, maar het heeft iets heel positiefs. Het maakt de sport eigenlijk leuker.”
C: “Het verschil met de reguliere competitie is dat je in het veld nog steeds superfanatiek bent en dat je elke bal wil hebben en wil winnen, maar dat je na de wedstrijd met de tegenpartij praat. Dat deden we eigenlijk bijna niet. Wij spelen in een gemeentegymzaal waar we geen kantine bij hebben, dus wij zorgen ervoor dat we iets te drinken bij ons hebben. Dan zit je even bij elkaar om iets te drinken. Normaal zou je in de kantine allebei je eigen tafel hebben. En nog iets specifieks aan de Masters is dat je altijd wel minimaal 2 sets speelt. Je gaat nooit naar een wedstrijd zonder te spelen als je niet geblesseerd bent.”
"Je speelt altijd minimaal 2 sets, tenzij je geblesseerd bent!"
Zeg je nog wel eens trainingen of wedstrijden af?
M: “Eigenlijk zijn wij allemaal heel fanatiek en heel trouw. We hebben gezegd: je mag altijd een ‘masterreden’ hebben om er niet te zijn. Vroeger als je oma 80 werd, deed je moeite om er te zijn en pas daarna op visite te gaan. Dan was het not done om af te zeggen. Of je kind moet afzwemmen voor een diploma. Wij vinden dat nu normaal als je daarvoor afzegt. Ondertussen zijn we allemaal wel zo fanatiek dat het eigenlijk helemaal niet gebeurt. Iedereen doet er toch alles aan om erbij te zijn. Dat geeft aan hoe we zelf zijn en hoe we daar ook in gegroeid zijn. We hebben met z’n allen ook derde divisie gespeeld en in het eerste gezeten, dus daar zijn we ook een stuk opgevoed.”
C: Het verschilt een klein beetje per persoon en per situatie. Het uitgangspunt is wel dat je probeert erbij te zijn, maar als er een keer iets van je werk is dan kun je niet anders. Dan wordt geaccepteerd dat je er niet bent. Daarom is het ook handig om in zo’n team niet zes of zeven mensen te hebben, maar net iets meer. Dan heb je net wat meer speling. Onze doelstelling aan het begin van het seizoen is dat we met zijn allen heel het eind van het seizoen halen. En by the way, het is ook leuk om te winnen. En kampioen worden is ook nog steeds leuk, maar dat is niet het belangrijkste doel.”
Wat zou je doen als er geen Mastercompetitie was geweest?
M: “Ik denk dat ik gestopt was. Misschien niet gelijk, maar dan was ik nu wel gestopt. Ik zag mezelf niet afzakken naar lagere klassen. Promotieklasse of eerste klasse was misschien oké geweest, maar daar zijn we nu ook gewoon nog te fanatiek voor. Dat is best wel grappig eigenlijk, dat gaat niet weg.”
C: “Als er geen Mastercompetitie zou zijn, was ik weggekwijnd. Ik heb dus 1 jaar niet gevolleybald en ik dacht andere dingen te gaan doen. Maar daar moet je jezelf zo toe zetten en de vraag is ook welke sport moet je dan kiezen. Het leuke aan volleybal is dat het een teamsport is waarin je samen beter kunt worden, het is heel lastig om dan iets anders te vinden. Ik heb tennis geprobeerd, maar dat is een heel technische sport, dus daar moet je echt eerst wel flink wat uren in investeren voordat je goed kunt spelen. Dat viel eigenlijk best wel tegen.”
Hoe keek de vereniging aan tegen het Masterteam toen jullie begonnen?
M: “Cito is in het begin wel bang geweest dat ze hun eerste team kwijt zouden raken. Wij gingen vanuit het eerste met zeven speelsters over naar de Mastercompetitie. Dat was vrijwel een heel team. Daarover hebben we met de vereniging afgesproken dat twee of drie speelsters uit het team, waaronder ik, in noodgevallen bij het oude team konden invallen. Zo is het heel rustig overgegaan. En anders waren ze ons wellicht kwijt geweest en dat wil je ook niet.”
C: “Toen het bij ons startte is heel duidelijk de regel gesteld dat daar voornamelijk mensen in mochten als je niet meer in de competitie speelde. Rechtstreeks vanuit de competitie naar de Masters overstappen is zeldzaam. Wij hadden genoeg aanwas, via via kom je weer iemand tegen die een paar jaar niets gedaan heeft en weer iets wil gaan doen. We hebben het geluk gehad dat we telkens nog door konden gaan. Als vereniging moet je daar wel regels voor maken. Ik weet niet of competitieteams daardoor leeglopen. Ik weet dat er in het begin bij Utrecht wel vragen over zijn geweest in het bestuur over hoe ze ervoor zouden zorgen dat het goed gebeurt. Het is goed om het te benoemen en om daar ook regels voor op te stellen.”
"Het is een heel goed alternatief. Ik zou bijna zeggen: elke vereniging zou ermee moeten starten. Want het is wel een oplossing voor de terugloop binnen de sport."
De Mastercompetitie voor jou en je (oud) teamgenoten
Wellicht herken jij jezelf in bovengenoemd verhaal en biedt dit jou en je (oud) teamgenoten de ultieme kans om langer te genieten van het mooie spel volleybal! Op dit moment zijn er alleen damesteams inschreven bij de Mastercompetitie, maar ook herenteams zijn van harte welkom. Klop aan bij je vereniging om na te gaan wat de mogelijkheden zijn.
Vragen
Wil je meer weten of zijn er vanuit jouw vereniging nog vragen? Bekijk dan de Mastercompetitie-pagina op www.nevobo.nl of neem dan contact op met één van de competitiemedewerkers van de Nevobo.