In een vorig volleyballeven veroverde Renzo Verschuren met Nesselande vier keer de landstitel, drie keer de nationale volleybalbeker en één keer de Super Cup. Met Draisma Dynamo hoopt de 36-jarige middenaanvaller in zijn zesde aanloop ook eindelijk die zo lang gekoesterde hoofdprijs te pakken. In de nadagen van een succesvolle carrière blijft de nestor uit de selectie van collega-biologiedocent Bas Hellinga streven naar het hoogst haalbare. “We zijn er een aantal keren dicht bij geweest. Zes jaar is wel erg lang om droog te staan. Ze noemen mij al de Joop Zoetemelk van het volleybal…”
Een grappige opmerking met een serieuze ondertoon. Wielerlegende Zoetemelk droeg dan misschien wel een reputatie met zich mee van ‘eeuwige tweede’, op 38-jarige leeftijd kroonde de Tour de France-winnaar van 1980 zich in extremis toch maar mooi tot wereldkampioen op de weg. Goed voorbeeld doet volgen. Voor Renzo Verschuren zou het behalen van een landstitel met Draisma Dynamo evenzeer de verwezenlijking van een sportief sprookje betekenen. Een heus droomscenario ligt mogelijk zelfs in het verschiet: hijzelf landskampioen bij de mannen, zijn wederhelft Carlijn Oosterlaken met Sliedrecht Sport ’s lands beste bij de vrouwen…
Zoveel mogelijkheden zullen zich niet meer voordoen om zo’n unieke ‘dubbel’ te vieren, weet Verschuren maar al te goed. “Het gaat zeker geen vijf jaar meer duren. Of ik volgend seizoen doorga, hangt van veel factoren af. Ik heb tegenwoordig wat langer nodig om te herstellen, maar ik ga nog elke dag met veel plezier naar de zaal toe. Na vorig seizoen heb ik een lange periode nodig gehad om fit te worden. Knieklachten. Zoals elke zichzelf respecterende middenman. Kwestie van leeftijd, maar ook pech. Op dagen na een wedstrijd kost het me wat meer moeite om ’s ochtends op te staan. Vandaar dat ik slimme rust moet nemen. Maar ik ben fit en mijn statistieken zijn niet zo slecht.”
Door te winnen bij bekerwinnaar Taurus en SSS kwamen Verschuren c.s. voortvarend uit de startblokken in de kampioenspoule. “Uiteindelijk gaat het kampioenschap beslist worden als je een zo stabiel mogelijk niveau neerzet. Vorig seizoen leunden we té veel op Nico Manenschijn. Nu proberen we iets gevarieerder te spelen. Daar ligt het accent wat meer op. Dat gaat nu komen. Overwinningen zeggen niets, wel de manier waarop het gebeurt. Wij kunnen alleen invloed uitoefenen op zaken die we zelf in de hand hebben.”
Het belang van een fitte spelersgroep in de beslissende fase van het seizoen doet zich gelden, constateert de routinier. “We kunnen nu trainingsmomenten aangrijpen waarop we compleet zijn. Het was de afgelopen maanden een beetje claustrofobisch. Pas sinds enkele weken kunnen we stelselmatig zes tegen zes spelen op de training. Daarom starten we nu beter, omdat we met weerstand staan te trainen.”
Verschuren verwacht een driestrijd tussen Draisma Dynamo, Lycurgus en Orion. De overige teams in de kampioenspoule acht hij niet in staat om de favorieten te laten struikelen. “Het gaat tussen ons drieën. Hopelijk kunnen we nu oogsten. Alle twee zijn ze niet onverslaanbaar. Zolang je ze maar onder druk kunt zetten. Lycurgus liet in de bekerfinale al zien dat het flink onderuit kan gaan. Misschien is Orion daarom momenteel wel het sterkste team. Het wint z’n wedstrijden, oogt erg stabiel en maakt geen uitglijders. Om ze te verslaan komt het met name aan op goed serveren. Ook moeten we aan de buitenkant slimme dingen doen. Die wedstrijden zullen worden beslist door de moeilijke dingen goed te doen.”
Niet alleen voor zichzelf en zijn teamgenoten zou een kampioenschap een waardig slot van een veelbewogen seizoen betekenen, Verschuren gunt scheidend coach Bas Hellinga eveneens een succesvol afscheid. “Ik vind het erg jammer dat Bas ermee ophoudt. Hij doet het hartstikke goed. Het wordt moeilijk om een betere te vinden”, meent hij.
Of hij in de toekomst wellicht zelf eens in de voetsporen van Hellinga treedt en ergens als trainer aan de slag gaat? “Ik spar genoeg met Bas. Vaak denk ik dat ik het beter weet. Ik vind dat ik het daarom ook maar eens moet laten zien.”
Bron: Nieuwsblad Stedendriehoek
