Wat als je zelf door fysieke ongemakken niet kunt volleyballen? Dan maak je het mogelijk voor anderen. Zo denkt Clubheld van het Jaar Kees Sleurink uit Kampen er al 32 jaar over, ook tijdens corona.
Zoals bij iedere verkiezing, kan er maar een de winnaar zijn. Uit de vele clubhelden die volleyballend Nederland rijk is kwam Kees Sleurink als winnaar uit de koker! De prijzen? Kees mag zich zijn hele leven lang Clubheld van het Jaar 2021 noemen én mag op onze kosten lekker uiteten! Maar hoe is de clubheld uit Kampen winnaar geworden?
Ouders VC Zwolle/Voorsterslag nomineren Kees
Enkele ouders die betrokken zijn bij VC Zwolle/Voorsterslag waren het erover eens dat Kees deze titel meer dan verdient. Hun motivatie luidde als volgt:
"Kees is al zo’n 20 jaar actief als vrijwilliger en heeft zich in dit bijzondere coronajaar heel erg ingezet om de talentvolle jongens uit Zwolle, Kampen en Hoogeveen steeds maar trainingen te blijven aanbieden. Vereniging-overstijgend om ook jongens die geen team hebben dat doortraint, de mogelijkheid te bieden om met elkaar goed bezig te zijn. Tijdens de lockdown beachen, ook al was het erg koud. En toen het weer voorzichtig mocht, direct de sporthal in Kampen open zetten voor de jongens uit de regio. En alles zonder vergoeding. Want Kees is zo'n clubheld, zo'n uber-vrijwilliger dat hij een vrijwilligersvergoeding niet nodig vindt. Grote topper!!"
Heel volleyballend Nederland was het hier ook mee eens. Met 151 stemmen vond onze achterban dat hij deze titel verdient. Maar hoe kijkt de tot clubheld bekroonde Kees Sleurink zelf naar deze titel?
Clubheld van het Jaar 2021: Kees Sleurink
Kees Sleurink, geboren en woonachtig in Kampen, 49 jaar waarmee hij dus bijna de legendarische 50 jaar aantikt: “ik noem het liever 40+”, aldus Kees, bedrijfsfysio, twee sportieve zoons die actief zijn binnen het volleybal (14 en 17 jaar) en een partner die goed is met een basketbal. Maar is Kees zelf ook een actieve volleyballer? “Lang geleden heb ik zelf ook actief gevolleybald, in Kampen bij Reflex. Helaas ervoer ik fysieke problemen waardoor ik al snel een keuze moest maken: doorgaan of stoppen? De echte ambitie en drive had ik niet, dus dan ga je jezelf overvragen. Dit heeft ertoe geleid dat ik de knoop moest doorhakken en stopte dan ook met het spelen van volleybal.”
Al 32 jaar actief als binnen het volleybal!
Maar verdween Kees door zijn fysieke problemen uit de volleybalwereld? Nee, integendeel. Kees is rond zijn 18e levensjaar trainingen gaan geven. “Grappig, ik las dus dat ik al zo’n 20 jaar actief ben in het trainersvak, maar iemand die ik voorheen training heb gegeven én inmiddels 50 jaar is, gaf aan dat dit veel langer moest zijn. En dat klopte. Ik geef inmiddels her en der al 32 jaar training.” Kees begon met het trainen van de c-jeugd bij Reflex Kampen, daarna trainde hij allerlei andere teams, op verschillende niveaus, zowel dames als heren, meiden en jongens.
Toen zijn jongens de leeftijd bereikten dat ook zij konden gaan volleyballen is zijn trainerscarrière een nieuw leven ingeblazen, dit al sinds de mini’s.
Nog steeds volop actief
De Clubheld van het Jaar 2021 maakt volleyballen voor velen mogelijk. Dit kun je ook wel opmaken uit zijn volle takenpakket. Hij is momenteel jeugdcoördinator bij Reflex Kampen en geeft 2 tot 3 keer in de week trainen bij VC Zwolle/Voorsterslag. Op de vraag hoeveel tijd Kees kwijt is reageert hij heel nuchter: “Op dit moment valt het reuze mee. Maar normaliter kost een training 1,5 uur, exclusief reistijd. Voorbereiden doe ik niet, want trainingen schud ik uit de mouw. Wat betreft de jeugdcoördinatie bij Kampen, dat loopt continu door, maar het is echt geen dagtaak. Misschien een paar uurtjes per week? We zijn thuis ook wel wat gewend met de jongens. Veel draait om volleybal, het hele gezin vindt het leuk, dus dan kost een vrijwillige taak ook weinig moeite.” Al met al investeert Kees zonder moeite flink wat uren in de week in volleybal.
Clubheld Kees Sleurink belangrijke motor in corona
Maar wat doe je als het hele land in de ban is van corona? Hoe zorg je er dan voor dat zoveel mogelijk jongens kunnen volleyballen? Het was namelijk niet altijd even gemakkelijk. De teugels werden losgelaten en voor je ’t wist werden ze ook weer strakker aangetrokken. Kees liet zich hier niet door tegenhouden.
Samen met trainers uit de regio ging Kees trainingen faciliteren voor jongens die dat wilden, in de leeftijd van 16 tot 18 jaar en later ook van 14 tot 16 jaar, spelend bij Olhaco Hoogeveen, Reflex Kampen en VC Zwolle/Voorsterslag en de RTC. Zij konden namelijk door corona niet met hun eigenlijke teams trainen. “Veel jongens zijn jonger dan 18 jaar en spelen bij de divisieteams. Door de maatregelen was het voor velen in de divisieteams niet mogelijk om te trainen, want de meesten in de betreffende teams waren ouder dan 18 jaar. Hierdoor kwamen de trainingen volledig stil te liggen. Dit bracht mij op het idee om samen met andere trainers in de regio de jongens die wel mochten trainen aan het werk te zetten.”
Samen bezig blijven, fysiek en mentaal
Kees zorgde er met zijn initiatief voor dat vele jongens konden bewegen en samenzijn. “Ik wil energie steken in die gasten om ze bezig te houden, fysiek en mentaal. En dit geldt ook voor de trainers uit de regio. We hebben totaal 24 jongens samengebracht die anders niet konden trainen, daar zijn we trots op.”
Het initiatief begon binnen in de sporthal. Per training betaalden de jongens € 2,50 om de kosten te dekken. Maar op enig moment werden de teugels strakker aangetrokken, in het najaar. Dit hield in dat Kees en zijn jongens, afgeschaald naar enkel de jeugdleden van VC Zwolle/Voorsterslag, weer op zoek mochten gaan naar een alternatief. “Veel heb je daar niet voor nodig”, aldus Kees. “We zochten naar een netje voor buiten en er kon weer getraind worden.” Koud was het soms zeker, dat vonden sommige jongens ook. “Ik kreeg regelmatig een appje of de training wel doorging wegens de kou, maar met goede kleding, warme sokken en wanten kom je al een heel eind. En eigenlijk was het ook best leuk die periode, want wanneer doe je nou zoiets? Een leuke manier om gebruik te maken van de mogelijkheden.”
Waardering ouders betekent veel voor Kees, meer dan deze titel
Kees blijkt een nuchtere Kampenaar te zijn als de Nevobo hem de vraag stelt wat deze titel voor hem betekent. “Ja, ik weet niet hoe lang deze verkiezing al bestaat, ik zal het ongetwijfeld ooit voorbij hebben zien komen, maar nooit aandacht aan geschonken. Kortom, nooit aan gedacht dat ik ’t ooit zou worden en het is daarbij ook helemaal niet mijn ambitie om ’t te worden. Die aandacht eromheen hoeft van mij niet. Wel vind ik het ontzettend leuk om te horen dat een paar enthousiaste ouders mij waarderen om hetgeen wat ik doe. Die aandacht is mij veel meer waard.”
Correctie door Kees wat betreft de vrijwilligersvergoeding
De betrokken ouders die Kees nomineerden gaven aan dat Kees de vrijwilligersvergoedingen afwees. “Niet standaard hoor”, zegt Kees lachend. “Dit ging waarschijnlijk over eind vorig seizoen. Ik was betrokken bij een team en we hebben nooit wat afgesproken rondom de vergoedingen. Toen de penningmeester bij me kwam en aangaf dat het seizoen financieel afgehandeld moest worden, heb ik aangegeven dat dit niet de reden is dat ik hier trainen geef. Ik heb ‘m verteld dat dit geld in een BBQ gestoken mag worden met de jongens.” En zo geschiedde. Of de BBQ door Kees is georganiseerd? Nee, dit liet hij vakkundig over aan een ander, in dit geval de penningmeester van VC Zwolle/Voorsterslag. Bij Reflex Kampen ging ’t in het verleden eigenlijk niet anders. Ook daar vond Kees het belangrijker dat kinderen op kamp konden, gezellig gingen BBQ'en of andere leuke activiteiten gingen ondernemen. “Als je ’t voor het geld doet, dan kun je beter iets anders gaan doen.”
De drijfveren van Kees voor al zijn goede werk
Kees doet er veel aan om iedereen met plezier te laten volleyballen, nu tijdens corona, maar ook daarbuiten. “Ik heb er zelf ook over nagedacht: ‘Waarom doe ik dit?’. Waarschijnlijk omdat ik zelf niet kan volleyballen. Zelf sporten, op mijn manier, dat lukt, maar écht trainen en spelen kan ik gewoon niet. Dit is voor mij de motivatie om toch betrokken te zijn bij de sport; lekker bezig zijn en veel sociale contacten te hebben. En dat ik daar dan een club goed mee kan helpen, is alleen maar mooi meegenomen.”
"Het blijft lastig om vrijwilligers te vinden, maar iedereen kan feitelijk wel iets voor de club doen wat bij hem of haar past; of je nou creatief bent, handig met cijfers of twee rechterhanden hebt. Bij jeugdleden merk ik in ieder geval dat het grootste deel van de ouders die je benadert best bereid is een (deel)taak te willen doen."
De Nevobo feliciteert Kees Sleurink met de titel ‘Clubheld van het Jaar 2021’. Ook danken zij alle andere helden die sporten mogelijk maken binnen de verenigingen, voor jong en oud. Zonder clubhelden, geen volleybal!