Bij de organisatie van bijna ieder evenement is tegenwoordig de hulp van vrijwilligers onmisbaar. Zeker bij een groot publiekspektakel zoals het WK Volleybal. Ze zijn deze dagen dan ook met meer dan 400 man sterk aanwezig. Vaak duidelijk zichtbaar voor het publiek, maar niet minder vaak werkend achter de schermen. Goud waard voor de organisatie, onmisbaar voor het volleybal. Sommige doen dat bij dit WK voor het eerst maar anderen zijn al jaren lang actief.
Henk Rauwerdink (74, links op de foto) en Jeroen Savelkouls (58, rechts op de foto) zijn twee van deze trouwe vrijwilligers die jaar in jaar uit, geheel belangeloos in de weer zijn bij interlandwedstrijden. Henk als begeleider van landenteams en Jeroen als courtmanager.
Vraagbaak en regelaar
Met 24 teams die van over de hele wereld naar de provincie Gelderland zijn afgereisd, had Henk Rauwerdink in de eerste WK-week zijn handen meer dan vol. Later in het toernooi, nadat een aantal teams naar Polen was verhuisd en nadat er ploegen uitgeschakeld waren, werd het iets rustiger voor Rauwerdink.
Zijn voornaamste bezigheid: Het aansturen en helpen van de 24 teambegeleiders. Ook allemaal vrijwilligers trouwens en vaak voor de eerste keer in deze rol actief. Voor Henk, vader van ex-international Jeroen, geldt dat niet. Hij weet nog dat hij voor de eerste keer een ploeg moest begeleiden. ,,Dat was het vrouwenteam van Cuba, volgens mij in Amstelveen.”
Henk moet even diep graven. Hij is dan ook al een tijdje bezig, ,,In 2008 ging ik met pensioen en vanaf die tijd ben ik via via bij de Nevobo als vrijwilliger betrokken geraakt, uit liefde voor de volleybalsport."
Eigenlijk altijd teams begeleid, maar bij dit WK in een meer coördinerende rol actief, lost Henk allerlei problemen ter plekke op zoals bijvoorbeeld een ploeg die een extra busritje nodig heeft voor een excursie. Maar ook voor ontbrekende accreditatiekaarten draait hij zijn hand niet om. Even bloedprikken? Henk regelt waar je heen moet. Teambegeleiders die even niet weten wat ze moeten doen? Henk weet raad.
Het zijn drukke dagen. Logerend in een hotel in de buurt is hij op een speeldag zomaar van 9 uur in de ochtend tot 11 uur ’s avonds actief. ,,Bij noodgevallen soms nog wel iets langer hoor”, grapt hij ontspannen. En dat allemaal uit liefde voor de sport. ,,maar ook omdat het gewoon leuk is om te doen.”
Aanpakken geblazen
Woorden van gelijke strekking komen van Jeroen Savelkouls. Ook hij maakt als courtmanager lange dagen en overnacht daarom op een bungalowpark in de buurt. Scheelt weer ritjes op en neer naar Uden tenslotte.
Zijn vakantiedagen zijn inmiddels allemaal wel zo’n beetje op, want dit WK is niet zijn eerste vrijwilligersklusje dit jaar. De Grand Prix in Zandvoort en King of the Court in Utrecht gingen hier al aan vooraf en er zou ook nog zomaar een tennistoernooi kunnen volgen hierna. Het maakt Jeroen niet veel uit. Hij doet het met plezier en haalt zijn motivatie uit de leuke sfeer rond volleybalwedstrijden – niet te vergelijken met voetbal zegt hij – en de gezelligheid onder elkaar. Het vrijwilligerswerk zit hem gewoon in het bloed. In 2012 werd hij erdoor gegrepen tijdens de Olympische Spelen in Londen toen hij een kijkje achter de schermen in het mediacentrum kreeg. Het vrijwilligersvirus liet hem niet meer los en bij het EK 2015 in Ahoy was hij voor het eerst bij het volleybal van de partij.
Toen als persrunner, nu dus als courtmanager of floormanager, is Jeroen verantwoordelijk voor alles wat er rond een wedstrijd op en om het veld aanwezig moet zijn. Ballen, ijs en stoelen; Jeroen zorgt dat het in orde is.
Een vieze vloer wordt voor de wedstrijd begint nog even grondig schoongemaakt en een net dat niet goed hangt wordt door hem of een van zijn helpers meteen even hersteld. ,,Vlak voor het begin van het toernooi waren we ook nog superdruk toen de belijning van een veld niet bleek te kloppen, bijvoorbeeld. Dan moet dat uiteraard meteen hersteld worden.”
Dagen van meer dan 12 uur waren in die periode voor hem dan ook eerder regel dan uitzondering. Nu het toernooi echter eenmaal loopt, wordt het wel rustiger en heeft hij ook tijd om af en toe zelf even naar een wedstrijdje te kijken. ,,Moet ik mezelf wel toe dwingen hoor, want ik ga echt niet kijken als ik mijn taken nog niet allemaal goed heb kunnen uitvoeren.”
Het illustreert zijn gedrevenheid en de toewijding van Jeroen Savelkouls die het ook deze dagen weer geheel belangeloos doet……Allemaal uit liefde voor het volleybal.