Het eredivisieseizoen is in volle gang en daarom is het de hoogste tijd om de hoofdrolspelers uit te lichten. Ze vertellen over hun persoonlijke ambities voor dit seizoen, de prestaties tot nu toe, hun rol in de kleedkamer en nog veel meer. Deze week is het woord aan Marianne het Lam-Scholten, captain van Springendal-Set-up '65.
Met wie maken we vandaag kennis?
We maken kennis met Marianne het Lam–Scholten, de captain van Springendal-Set-up ’65. Getrouwd met Jan-Willem het Lam, speler van Coníche Topvolleybal Zwolle en ze wonen samen in Zwolle.
''Als 16-jarig meisje ben ik begonnen bij VC Drachten (toen nog De Turfstekers), daarna ben ik naar Donitas in Groningen gegaan, via een jaar Taurus vervolgens twee jaar in Zwolle. Inmiddels ben ik 27 en is dit mijn 4e seizoen in de eredivisie. Ik ben altijd hoofdblokkeerster geweest, iets wat zo gegaan is omdat ik 1,92m ben. Soms lijkt het me ook heerlijk om diagonaal te zijn, je kunt dan lekker doorslaan en iets meer invloed hebben op het spel.''
Hoe was de voorbereiding van dit seizoen?
''Dit seizoen begon voor ons al voor de zomervakantie. Het team was al redelijk snel samengesteld en vastgelegd, wat de mogelijkheid gaf om voor de zomer al een teamweekend te organiseren. Dit is iets wat niet echt gebruikelijk is maar wat ik nu iedereen kan aanraden. Nu zaten wij ook wel op een speciale plek en was het niet een teamweekend zoals ze vaak bekend staan: volleyballen, spelletjes spelen, gezelligheid en een avondje op stap. Nee wij hadden geen idee behalve dat we één backpack mee moesten nemen en de rest hoorden we nog wel. Al liftend zijn we in Oldenzaal terechtgekomen en hebben we het hele weekend doorgebracht op het Outdoor Challenge Park waarbij we ondersteund werden door onze mentale coach van VITEQ. We hebben vele opdrachten op het park gedaan waarbij het niet ging om de opdracht maar om het proces. Hoe kom je, als een groep met nieuwe meiden, tot je doel? Wat is daarvoor nodig en hoe functioneert een ieder optimaal in die groep?! Als ik erop terugkijk dan denk ik dat we heel veel geleerd hebben als groep, en dat al vóór de zomer! Na de zomer hebben we het daarom nog maar eens dunnetjes over gedaan wat ervoor zorgt dat we mentaal weer een stukje sterker staan.''
Hoe gaat het seizoen tot nu toe?
''Tot nu toe gaat het qua wedstrijdresultaten nog wat wisselvallig, wat volledig logisch is met zo’n nieuw team. In het veld zijn we soms nog zoekende. Wanneer je kijkt naar ons trainingsniveau stijgt dat de laatste tijd elke training. Vooral in Turkije hebben we geleerd hoe het is om te trainen op top-niveau. We mochten trainingen van Vakifbank bekijken en heeft Giovanni Guidetti, ex-bondscoach van de Volleybaldames, tijdens onze training geholpen en tips gegeven. Door dit te zien én te ervaren (in hun volleybalarena) kunnen we steeds weer terugvallen op dit geleerde niveau. Dit niveau hebben we meegenomen naar De Schalm in Ootmarsum en moedigen we elkaar telkens weer aan om het iedere training beter te doen.''
Wat zijn je ambities?
''Ik wil gewoon gaan voor de titel. Zowel landstitel als de beker. Beiden lijken mij fantastisch! Wel bekijken we dit stap voor stap. In de eredivisie moet je, om kans te maken op de landstitel, eerst bij de beste 6 eindigen. Je belandt dan in de play-offs, om vervolgens een nieuwe competitie te starten en te bepalen wie de beste is. De beker staat hier los van en in de eerste ronde treffen wij VC Sneek. Super gaaf! Dit beloofd een toffe wedstrijd te worden en we spelen thuis, op 1 december. In de beker moet je elke ronde winnen om verder te komen, dus elke wedstrijd vol erin!''
''Mijn persoonlijke ambitie is dat ik de beste blokkeerster wil worden. Hierin ligt een grote uitdaging want ik ben qua voetenwerk niet heel sterk dus hier werk ik aan in trainingen.''
Wat maakt jou Marianne?
''Mensen kunnen mij herkennen door mijn energie en uitbundige houding in en om het veld. Dit is één van mijn sterke punten, ik denk dat ik speelsters om mij heen kan motiveren en op gang kan krijgen. Daarnaast vind ik het ontzettend belangrijk dat iedereen in elke oefening laat zien dat je wilt leren. Als die intentie er is word je elke dag beter. Elke dag ontwikkel ik mezelf weer, ondanks dat ik 27 ben. De combinatie van deze twee punten vormt denk ik ook mijn rol als captain.''
''Natuurlijk heb ik ook een zwakke kant en dat is dat ik resultaatgericht ben. Dat is weleens lastig, want als het niet de goede kant op gaat en ik heb daar zelf weinig invloed op, dan moet ik dat loslaten en helpen waar ik kan. Dat is wel eens moeilijk. Ik wil graag winnen, maar ik leer nog hoe ik mijn teamgenoten het beste kan aanspreken en met mijn kracht en energie de sfeer kan omgooien.''
''Een ander kenmerk van mij is dat ik christen ben. Dat betekent dat je mij nooit zult horen vloeken. De meiden die bij mij in het team zitten denken vaak goed na wat ze zeggen en bieden soms hun excuus aan als er iets uit schiet wat ik misschien niet zo prettig vind. Ondanks dat ik gelovig ben, volleybal ik wel op zondag. Dit komt omdat ik ervan overtuigd ben dat ik mijn volleybaltalent van God heb gekregen en dat ik dit mag laten zien aan de mensen om mij heen.''
Wat is jouw favoriete tegenstander (speler en team)? En waarom?
''Mijn favoriete tegenstander (team) is VC Sneek. Dat komt omdat ik Fries ben en dat ik het een hele toffe club vind. Sinds ik in Ootmarsum speel hebben we thuis altijd van ze gewonnen dus dat maakt het natuurlijk ook leuk. Daarnaast zijn zij al een paar jaar een goed draaiend team wat hard werkt en de wedstrijden spannend maakt met lange rally's.''
''Mijn favoriete tegenstander (speler) is Carlijn Ghijssen-Jans, van Sliedrecht. Dat komt omdat zij een tijdje meegetraind heeft bij Taurus toen ik daar speelde en ik heb in die tijd heel veel van haar geleerd. Ook heeft zij mij veel vertrouwen gegeven wat er mede voor zorgde dat ik na dat jaar toch door ben gegaan met volleyballen. En door volleybal (en de trainers die ik gehad heb: Henriëtte ter Steege, Redbad Strikwerda en nu Lesley de Jonge) heb ik als mens zoveel geleerd dat ik erg blij ben met hoe alles nu gaat.''