De TeamNL Lange Mannen hangt na twee weken Nations League degradatie boven het hoofd. Vandaag werd voor de zesde keer op een rij verloren. Dit keer was Iran Oranje de baas, al scheelde het niet veel (3-2).
Nederland, dat van de acht wedstrijden slechts het duel met Turkije won, is inmiddels afgezakt naar de voorlaatste plaats in de Nations League. Dat betekent degradatiegevaar. Alleen Servië, dat vandaag van Duitsland verloor, staat onder Nederland. De nummer 18 van de ranglijst na twaalf wedstrijden degradeert uit de Nations League en moet volgend seizoen proberen in de Challenger Cup het verloren terrein terug te winnen. Voor de Lange Mannen die voor deze zomer een aantal routiniers zagen stoppen en ook nog niet over Nimir Abdel-Aziz, Gijs Jorna en Thijs ter Horst kunnen beschikken, zou dat toch een flinke tegenvaller zijn.
Oude bekende
Met Iran trof Nederland niet alleen de nummer dertien van de ranglijst, die in Belgrado al van Servië en Argentinië had gewonnen, maar ook een oude bekende. Iran wordt namelijk gecoacht door Roberto Piazza, die de voorgaande vijf jaren bij Nederland aan het roer stond.
Joel Banks verraste in de eerste set met het inzetten van twee libero’s. Jeffrey Klok stond in de ploeg op service van Iran, Yannick Bak vervulde die rol wanneer de tegenstander op de service van Nederland mocht aanvallen.
Verder koos Banks voor Wessel Keemink, Michiel Ahyi, Twan Wiltenburg, Luuc van der Ent, Tom Koops en Bennie Tuinstra.
Pijnlijk bewijs
Te snel in de eerste set sloeg Iran een gaatje en daar hikte Nederland te lang tegenaan. Halverwege de set stapelde Oranje een paar foutjes te veel op elkaar. Dat kreeg de ploeg niet meer gerepareerd. Er was te weinig servicedruk aan Nederlandse zijde en ook in de passing waren de Lange Mannen te slordig. De cijfers (25-19) waren daar een pijnlijk bewijs van.
Ander gezicht
In de tweede set toonde Nederland wel een ander gezicht. Aan het net gaf het in de blokkering meer thuis dan in de eerste set. Maar Iran strafte nog steeds elk foutje hard af, waardoor de ploeg van Piazza een comfortabele 19-15 voorsprong opbouwde.
Inmiddels had Banks al regelmatig Joris Berkhout als spelverdeler binnen de lijnen gebracht en die vond langzaam maar zeker zijn draai.
Vooral op het midden leverde dat scorende combinaties op. Met name Luuc van der Ent trok zijn ploeg door een moeilijke fase heen, waardoor Nederland er knap in slaagde om de set te doen kantelen. Met 25-22 won Nederland de tweede set. Het gaf Nederland de overtuiging dat er in de laatste wedstrijd van de VNL-week in Belgrado wel degelijk iets te halen was.
Dipje
In de derde set trok Nederland, nog altijd onder regie van Berkhout, de goede lijn door. Na 19-15 stortte Nederland wel in een ernstig dipje, waarvan Iran even optimaal van dreigde te profiteren. Maar een paar geweldige verdedigende acties van Tom Koops en Twan Wiltenburg leidden Oranje zowaar naar winst in de derde set (25-21).
In de vierde set bleef het ook heel lang spannend, maar slopen de slordige fouten weer te vaak in de Nederlandse ploeg. Met enkele wissels kreeg Banks dat er niet uit. Toen het gat al te groot was en de coach hamerde om nog voor elk punt te gaan om zo Iran te vermoeien, werd de stand weliswaar wat draaglijker maar was het winnen van de set nog altijd een utopie (19-25).
Nog vier duels
Het draaide dus uit op een vijfde set, waarin Nederland zich niet nog een keer kon oprichten. Via 4-6 en 5-9 kwam Iran in een comfortabele positie. Tekenend was dat het eerste ‘gescoorde’ matchpoint van Iran op 8-14 nog werd teruggedraaid vanwege een netfout, maar de wedstrijd daarna door een foutservice van Luuc van der Ent alsnog snel werd beslist (9-15).
Nederland heeft nog één speelweek om degradatie te ontlopen. Vanaf 16 juli speelt Oranje vier duels in Ljubljana, maar de tegenstanders zijn niet misselijk: Oekraïne, Slovenië, Canada en Italië.